Inda queda fio pra rato

É media noite na Barcelona calurosa neste 22 de Maio. Son moitos días que non adico uns intres do meu tempo en contar un conto ou falar dunha receita que fai de moitos un tempo agradable pra saber de min e do que fago. Pois ben, a crise no meu entorno non existe, pois teño traballo a fartar, o que fai que nin tempo teña, pra adicarme a narrativa gastronómica. Son tempos nos que a ampliación do meu coñecemento esta sendo ampliada polo volume de traballo. Queda fio, queda, por eiquí pasou moita xente, a miña irmá, a miña curmá o que fai que non durma na de na! e os que quedan por vir. cheo de ledicia por ires a Compostela a desfrutar do meu cumpreanos cos meus colegas, meus pais meu can en fin os máis importantes sen dúbida. Cámbiome de piso e non terei a internet por un tempo, pois entre mercar sofa, cama, cadeira (bueno cadeira non, pero é unha palabra bonita), refrixerador.... non teño cartos pro adsl, ou juifi!!!. Teño moitas receitas con foto feitas na casa coma sempre que vos mandarei coma un raio nesta semana. Asi que etade atentos, non vos esquezo, Compostela, Vigo, Lugo, Vilagarcia, Madrid, Cork, Perú......manda carallo que bonito, boas noites...zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Comentarios

Unknown ha dicho que…
Siempre es un placer reencontrarme con mi querido hermano y papu y los colegas a los que quiero en Barcelona, la ciudad que hace que venga cn torticulis por no parar de mirar la arquitectuta modernista que tanto me enamora.
Pasé un fin de semana estupendo. Conocí la nueva casa de jano y papu que me encantó y también el hotel de jano, maravilloso y extraordinario, tb ordinario los precios que tiene, pa los ricos pero tb hizo que nuevamente me sintiese orgullosa del mejor cocinero del mundo, que se cague arzat, el del bulli, arguiñano y el otro que jano pisa fuerte y os va a comer con polvo y cachelos

Entradas populares